Page 156 - rohana_journal_No_13-2020-PRINT_03_of_03 -edit-2023_07-corre
P. 156
Research Journal of the University of Ruhuna, Sri Lanka- Rohana 13, 2021
පමණක් මාන බලන යමම පිලිස, සේපත් ඉපැරීයමි ලා ගමරාළ විසන්හ ද්රඳු ලබන
පලිශ්රමයට කිසනු ද්ායකත්වයක් ද් යනාද්ක්වයි. ඳුවණ යනායේරූ ඔළුට යමය යනාවැටළුණ ද්
ඔළුයේ බිලිඳට නේ සක් හුද්ක් යස් යමි පවත්නා අනිස ස්වභාවය ප්රතයක්ෂ යේ. එබැවින්හ
යමම තත්ත්වය හැකි පමණ කඩිනමින්හ නිවැරදි යකාට, “සැබවින්හ ම සතය මිුරන්හ කෂුුන්හ
ද්?” යඳු යසායා ගැීම විෂයයි ඇය, ගමරාළයේ ද් එකඟතාව සහ සහභාගිත්වය මත
උපායෂීලී යමයහුමක් දියත් කරයි. එි ප්රතිඵල විසන්හ ඔෂුන්හට යුණ ගැයසඳුයේ එවැනි වූ
එක් යහුවගු පමණි. තමා යමයතක් අඵුයරි සැලිසරන්හනාක් යස් ආත්මලාමී ඞුණමගු
පිලිසකට තමා ඉපැයූ ධ්නයයන්හ අසීමිත යලස සංග්රහ කිීමට කටුු කිීම පිළිබඳ කේපාවට
පත් වන ගමරාළ, තම බිලිඳයේ ඥානාන්හවිත ක්රියා කලාපය යහ්ුයවන්හ ලද් යථාවයබෝධ්ය
විෂයයි එපමණට ම තෘේතිමත් යේ.
ඉහතින්හ සඳහන්හ කළ ආකාරයට ම යමම පර්යේෂණයයි ද්ත්ත විශ්යල්ලෂණ කාර්යයයි
භාවිත තවද් විික්රමයක් වූයේ ඥාන ඹීමංසාව යි. උක්ත කතාවස්ුයවි සාරය ුළින්හ
අර්ථවත් වූයේ ද් එඛී ඥාන ඹීමංසායවි ප්රායයෝගික ස්වරූපය ම බැේ අවධ්ාරණය කළ ුු
යේ. ඥාන ඹීමංසාව යහවත් ඥානනය පිළිබඳ නයාය යවතින්හ අර්ථවත් වඳුයේ, ද්ැඳුම සඳහා
ද්ැඳුම යගාඩනැඝීමකින්හ පමණක් යනාසෑහී, එම ද්ැඳුම යහපත් සමාජ කර්තවයයක් උයද්සා
අද්ාළ කර ගැීමට බුද්ගලයා යවත මග යපන්හශීමයි (උයන්හයගාඩ, 2011). ඒ අඳුව,
“යාුකම ” කතායවි නිරූපිත ස්ීත්වය යවතින්හ ලබා යද්න පණිවිඩය වඳුයේ ද් එය ම වන
බව තහෂුු යේ. එනේ යමි ධී, ඣීවිත ගමයනි බාධ්ක ජය යගන තම අභිමතාර්ථ සාධ්නය
පිණිස අවැස වූ යථාර්ථඥානය ගමරාළට ලබා යද්ඳුයේ ඔළුයේ බිලිඳ විසනි. එඛී ඥාන
සේපාද්නය විෂයයි ඇය යකයරි සමස්ත සමාජය ුළ ජනනය වඳුයේ ද් ප්රගතිෂීලී
ද්ෘෂ්ටියක් යස්ම අතිශය යගෞරවාන්හවිත හැචීේ ධ්ාරාවකි. එපමණගුනු යනාව, බටිර ස්ීවාධී
මතවාද්වල ස්ථාපිත වූවන්හ ුළ පහළවිය හැකි “සංහල ජනකතායවන්හ නිරූපිත ස්ිය
බුුයෂෝත්තමවාද්යේ පිළිබියුවක් ද්? ” වැනි ගැටු සඳහා සාධ්ාරණ පිළිුු සැපයයන අුු
ද් එයලස යහ්ු - ඵල සබඳතාව මත සමාජගත වන නව ද්ැඳුම හරහා මානව සමාජයේ
සාේප්රද්ායික වූත් අමයනෝඥ වූත් ආකල්ලප ධ්ාරා යථාර්ථවාධී ව නිරවද්ය වන ආකාරය ද්
ප්රතයක්ෂ යේ. එනේ යේ ුළ සේපූර්ණත්වයට පත් වඳුයේ, සමාජය යවත නව ද්ැඳුමක්
සේපාද්නය ශීමත් ඉහතින්හ අවධ්ාරණය වූ අුලින්හ ම, එඛී නව ද්ැඳුම හරවත් සමාජ
කෘතයයක් පිණිස අද්ාළ කර ගැීමට මානව සමාජය යවත මග යපන්හශීමත් ය.
139